Chronische a-specifieke pijnsyndromen worden ook wel onbegrepen pijnen genoemd. In deze workshop wordt getracht het onbegrepene iets begrijpelijker te maken. Daarbij ligt de nadruk op het trachten te voorkomen dat (onschuldige) pijnen een chronisch karakter krijgen en op de sleutelrol die eerstelijns psychologen daarin kunnen vervullen. Er wordt uitgebreid ingegaan op factoren die de pijn kunnen versterken en instandhouden, waaronder ook mogelijk de gezondheidszorg zelf.
"/>
Cliënten met medisch onverklaarde pijn stuiten op veel onbegrip uit hun omgeving. Artsen en psychologen maken deel uit van die omgeving; ze zitten vaak met hun handen in het haar bij deze omvangrijke cliëntencategorie. Deze workshop tracht het onbegrepene begrijpelijker te maken. Veel hulpverleners werken nog volgens het oude, diepgewortelde verklaringsmodel dat medisch onverklaarde pijn min of meer gelijkstelt aan ingebeelde pijn. Medisch onverklaarde pijn blijkt inderdaad tussen de oren te zitten, maar dan in de zin dat het brein en het centrale zenuwstelsel - de zogenaamde pijnmatrix - ontregeld zijn geraakt. Artsen en psychologen kunnen een sleutelrol vervullen in het draaglijker en minder 'invaliderend' maken van pijnsyndromen op het grensvlak van psyche en soma, die namen hebben gekregen als fibromyalgie, gegeneraliseerde pijn, wijdverspreide pijn en aspecifieke lage rugpijn.