De Wet zorg en dwang vervangt per 1 januari 2020 de Wet bijzondere opnemingen psychiatrische ziekenhuizen (bopz). Dat betekent dat we voortaan uitgaan van de vrijheid van mensen en niet meer van het beperken van die vrijheid. En dat houdt in dat vrijheidsbeperking of onvrijwillige zorg in principe niet mag worden toegepast, tenzij er sprake is van ernstig nadeel voor de cliënt of zijn omgeving. Dit geldt niet alleen in instellingen, maar ook bij zorg thuis, in kleinschalige woonvormen en bij de dagbesteding.

Wat betekent dit voor de zorg voor mensen met een ernstige verstandelijke beperking? Wanneer is er sprake van onvrijwillige zorg en wanneer mag de cliënt zelf beslissen? Samen met Severinus, een zorgorganisatie voor mensen met een verstandelijke beperking, kijken we naar wat de invoering van deze wet gaat betekenen voor de dagelijkse praktijk. Na afloop ben je door deskundige sprekers geïnformeerd over:

• recente ontwikkelingen met betrekking tot het signaleren van pijn.
• passend psychofarmacagebruik.
• het meten van geluk van mensen met een ernstige verstandelijke beperking.
• voorwaarden en methodes om vrijheidsbeperkende maatregelen af te bouwen.
• hoe je met behulp van een netwerkinstrument de ondersteuningsbehoefte kunt identificeren.
• het ontwikkelen van passende activiteiten voor cliënten met een ernstige verstandelijke beperking.
• preventief handelen bij grensoverschrijdend gedrag.
• wat de nieuwe wet betekent voor de bejegening van mensen met een ernstige verstandelijke beperking.
• het wegingskader onvrijwillige zorg.
• hoe je inspeelt op het geluksgevoel van je cliënten.
• omgaan met seksualiteit en intimiteit.