De hele gezondheidszorg, dus zeker ook de GGz, is van oudsher gefundeerd op het Hippocratische ziektemodel. In de kern gaat het Hippocrates om het volgende:

1. Symptomen worden veroorzaakt door in de patiënt gelegen factoren, waarbij
2. De dokter of therapeut een op deze factoren gerichte ingreep moet doen en
3. Deze behandelaar moet proberen om de patiënt zo min mogelijk te laten lijden.

Dit model is adequaat zolang het gaat over symptomen en klachten waarvan de oorzaak door een (medische of therapeutische) ingreep is weg te nemen. Maar het is niet geschikt als gedragsverandering geïndiceerd is, als ‘beterschap’ vooral afhankelijk is van de patiënt. Dan zijn Hippocratische principes niet meer van toepassing maar kan Socrates uitkomst bieden.

Het doel van deze nascholing is om de deelnemers op de hoogte te brengen van maieutiek - de verloskunde - van Socrates. En hen op basis van die kennis op de hoogte te brengen van de mogelijkheden van een nieuwe, doeltreffende, manier van kijken náár en werken mét indicatie-stelling, diagnostiek, behandelplanning en conflicthantering.