Het ongewild verliezen van ontlasting wordt door bijna iedereen als een groot, persoonlijk drama beleefd. Het leidt tot sociaal isolement en vaak schrijnende situaties doordat er zo’n taboe op rust. Met het stijgen van het bevolkingsaantal en de leeftijd zijn er steeds meer mensen die met dit probleem te maken hebben. En dus ook dokters.

Om de patiënt met ontlastingsverlies die dan toch uiteindelijk de drempel heeft genomen om naar de dokter te gaan, zo goed mogelijk te begeleiden is het belangrijk dat de dokter een up to date kennis heeft van de huidige mogelijkheden. Er is nu (nog) geen NHG standaard en ook (nog) geen richtlijn fecale incontinentie die houvast kan geven.

Er zijn vaak meerdere oorzaken aan te wijzen die leiden tot of bijdragen aan fecale incontinentie. Daarom zijn er bij de behandeling vaak meerdere disciplines betrokken.
Behandeling varieert van eenvoudige conservatieve maatregelen en aanpassen levensstijl tot verschillende soorten operatieve ingrepen, afhankelijk van de oorzaak.

Het doel van deze avond is om structuur te bieden in de benadering van fecale incontinentie. Hierbij is in eerste instantie de huisarts van belang, maar kan ook de bekkenfysiotherapeut al snel een rol spelen. In de tweede lijn kunnen patiënten vaak in een multidisciplinair team behandeld worden.

Aan de hand van een drietal casus worden alle aspecten van de diagnostiek en behandeling van fecale incontinentie doorlopen.

De opzet van het Spreekuur heeft een sterk interactief karakter; een panel van deskundigen uit verschillende disciplines zal een drietal casus bespreken met de zaal.