Alle baby’s huilen, maar wat als een baby zoveel huilt dat ouders aangeven dat het zo thuis echt niet meer gaat? Wat zijn de risico’s van excessief huilen en hoe kan escalatie in de thuissituatie voorkomen worden?

Ouders hebben vaak met behulp van hun eigen en het wereldwijde netwerk al een waarschijnlijkheidsdiagnose als ze de spreekkamer binnenkomen: zij zijn ervan overtuigd dat hun kind geobstipeerd is, verborgen reflux heeft of een ernstige koemelkallergie. Maar denkt u ook dat dat het geval is? Welke somatische en psychosociale factoren kunnen een rol spelen bij het vele huilen en wanneer moet u als professional denken aan een onderliggende somatische oorzaak voor het huilen? En als het zeer onaannemelijk is dat er een somatische oorzaak is voor het huilen, hoe komt u dan via shared-decision making tot een beleid dat maakt dat ouders èn uzelf de spreekkamer met een goed gevoel verlaten?

Tijdens het tweeluik  ‘De huilende baby’ gaat we samen met een jeugdarts, kinderarts en klinisch psycholoog op zoek naar de antwoorden op bovenstaande vragen.

De scholing is opgedeeld in twee avonden vanwege de omvang en complexiteit van de problematiek bij de excessief huilende baby.