De reguliere gezondheidszorginstellingen zoals verpleeg- en verzorgingshuizen, thuiszorg, huisartsen en ziekenhuizen verrichten al sinds jaar en dag zorg aan bewoners, patiënten en hun naasten rondom het levenseinde. Binnen en vanuit hospice(unit)s en oncologische centra kende de palliatieve zorg in Nederland de afgelopen jaren een razendsnelle ontwikkeling. Steeds meer wordt gezien dat de inzichten die daar ontwikkeld zijn ook toepasbaar zijn bij mensen die gaan overlijden als gevolg van andere aandoeningen dan kanker. De palliatieve zorgbenadering krijgt daardoor gerichter aandacht van zowel professionele zorgverleners als van hun organisaties. Sinds het ontstaan van locale Netwerken Palliatieve Zorg groeien op lokaal en regionaal niveau steeds meer verbinding en samenwerking rond de "palliatieve" patiënt en diens naasten.

De definitie van palliatieve zorg van de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) geldt daarbij als uitgangspunt. Deze definitie is de enige medische definitie waarin met nadruk aandacht gevraagd wordt voor spirituele zorg. Aandacht voor spiritualiteit is daarmee een verantwoordelijkheid van alle zorgverleners in hun contact met patiënten, bewoners of cliënten die geconfronteerd worden met hun levenseinde.

Binnen de zorgsector zijn geestelijk verzorgers bij uitstek deskundig op dit terrein. Het begrip spiritualiteit roept echter veel verschillende beelden bij de verschillende zorgverleners op, met als gevolg dat er weinig diepgaande uitwisseling is ontstaan. Vanaf 2010 is met de verschijning van de consensus based Richtlijn Spirituele zorg in Palliatieve Zorg (zie: Pallialine) er voor het eerst in Nederland een theoretisch en praktisch kader gegeven.
Deze richtlijn gaat uit van de eigen verantwoordelijkheid van iedere zorgverlener, rekening houdend met een expertrol voor de geestelijk verzorger. Op veel plaatsen wordt op basis van dit document door zorgverleners gezocht naar mogelijkheden om de praktijk van een geïntegreerde en multidisciplinaire spirituele zorg te ontwikkelen.

Op veel symposia en scholingen over palliatieve zorg wordt aandacht aan spiritualiteit geboden, aanvankelijk was deze masterclass de enige gerichte nascholing op dit terrein. Vanuit de eigen ervaring van de deelnemers op het gebied van palliatief terminale zorg, stervensbegeleiding, rouwverwerking en geestelijke verzorging zoeken we naar een passende invulling van het begrip spirituele zorg in de huidige context van de Nederlandse gezondheidszorg, met specifieke aandacht voor de (ondersteunende) expertrol van geestelijk verzorgers.

Op grond van evaluaties en verzoek van de deelnemers van de afgelopen jaren wordt deze cursus sedert 2013 als een multidisciplinaire cursus worden aangeboden.