De kwaliteit van de mondzorg voor kwetsbare mensen in onze maatschappij komt herhaaldelijk negatief in het nieuws. In 2007 is de breed gedragen ‘Richtlijn Mondzorg voor zorgafhankelijke cliënten in verpleeghuizen’ verschenen om de kwaliteit van de mondzorg voor mensen die verblijven in een verpleeghuis beter te borgen. Omdat de IGZ meldingen kreeg van zowel misstanden op dit gebied binnen de ouderenzorg als in de zorg voor mensen met een beperking, is zij gestart met een handhavingsactie in 2013 in de ouderenzorg en is er een toetsingsinstrument ontwikkeld voor de gehandicaptenzorg. De aandacht van de IGZ kan het verbetertraject voor de mondzorg in de VG sector in een stroomversnelling brengen. Alle neuzen moeten hiervoor wel dezelfde kant op staan en er zal meer aandacht moeten komen voor en acties worden ingezet op interdisciplinaire samenwerking van professionals in de zorg, continue scholing van medewerkers en borging in de dossiervorming.

Hiertoe lijken de toepassing en implementatie van (een aangepaste) Richtlijn Mondzorg, evenals verspreiding of delen van zogenaamde best-practices hoopgevende instrumenten. In deze voordracht zal gepoogd worden een omslag te bewerkstelligen van negativisme naar positivisme.

Sinds enkele jaren is er meer bekend geworden over de relatie tussen mondgezondheid en algehele gezondheid. In de Verenigde Staten maken tandartsen al reclame met de bewering dat zij hartinfarcten en diabetes kunnen voorkomen. Geldt dat ook voor patiënten met een beperking, of wellicht juist bij patiënten met een beperking? In deze lezing zal worden ingegaan op de invloed van de mondgezondheid op het welbevinden van patiënten en de rol van voeding en medicatie op de situatie in de mond.